روباتیک شاخهای میانرشتهای از مهندسی و علم است که شامل مهندسی مکانیک، مهندسی الکترونیک، مهندسی اطلاعات، علوم کامپیوتر و زمینههای دیگر میشود. روباتیک با طراحی، ساخت، عملیات و استفاده از روباتها، همچنین سیستمهای کامپیوتری برای کنترل آنها، بازخورد حسی و پردازش اطلاعات سروکار دارد.
این فناوریها با ماشینهای خودکاری سر و کار دارند که میتوانند جایگزین انسانها در محیطهای خطرناک یا فرآیندهای تولیدی شوند، یا از نظر ظاهر، رفتار و/یا شناخت شبیه به انسانها باشند. تعداد زیادی از روباتهای امروزی از طبیعت الهام گرفتهاند که به حوزه روباتیک الهامگرفته از زیستشناسی کمک میکند.
مفهوم ساخت ماشینهایی که میتوانند به صورت خودکار عمل کنند به دوران کلاسیک بازمیگردد، اما تحقیق در مورد عملکرد و کاربردهای بالقوه روباتها تا قرن بیستم به طور قابل توجهی رشد نکرد. در طول تاریخ، روباتیک اغلب به عنوان تقلید از رفتار انسانی دیده شده و اغلب وظایف را به شیوهای مشابه مدیریت میکند. امروزه، روباتیک یک حوزه در حال رشد سریع است، زیرا پیشرفتهای فناوری ادامه دارد؛ تحقیق، طراحی و ساخت روباتهای جدید برای اهداف عملی مختلف، چه در داخل خانه، چه به صورت تجاری یا نظامی. بسیاری از روباتها کارهایی را انجام میدهند که برای انسانها خطرناک است، مانند خنثیسازی بمبها، یافتن بازماندگان در ویرانههای ناپایدار و کاوش در معادن و کشتیهای غرقشده. روباتیک همچنین به عنوان یک ابزار آموزشی در STEM (علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات) استفاده میشود.